به‌گزارش میراث‌آریا، مریم حاجی‌ابراهیمی معاون صنایع‌دستی و هنرهای سنتی گلستان روز شنبه ۲۸ تیرماه ۱۴۰۴ در بازدید از کارگاه نساجی سنتی در گرگان، با اشاره به رشد مجدد رشته‌های نساجی سنتی در استان گفت: در سال‌های اخیر، پارچه‌بافی بار دیگر جایگاه خود را در میان هنرهای بومی گلستان بازیافته و اکنون صدها هنرمند در قالب بیش از ۳۵۰۰ کارگاه مشغول به تولید پارچه‌هایی با تاروپود بومی هستند.

او افزود: گلستان به‌واسطه‌ی پیشینه‌ی غنی در کشت پنبه و تولید ابریشم، روزگاری در مسیر جاده ابریشم قرار داشت و به «سرزمین طلای سفید» شهرت داشت؛ ازاین‌رو، احیای صنایع‌دستی مرتبط با پارچه، نه‌تنها جنبه هنری دارد بلکه پیوندی با ریشه‌های تاریخی و فرهنگی منطقه برقرار می‌کند.

حاجی‌ابراهیمی تصریح کرد: اگرچه تولیدکنندگان با چالش‌هایی نظیر تأمین مواد اولیه و محدودیت در عرض پارچه‌های سنتی (۴۵ تا ۵۰ سانتی‌متر) روبه‌رو هستند، اما انگیزه‌ی بالای بافندگان باعث شده استفاده از نخ‌های طبیعی همچون پنبه، پشم و ابریشم رونق بیشتری پیدا کند. او همچنین به استفاده‌ی گسترده از نخ‌های آکرولیک بی‌کیفیت و وارداتی به‌عنوان یکی از معضلات فعلی اشاره کرد.

معاون صنایع‌دستی و هنرهای سنتی گلستان گفت: با گران‌تر شدن نخ‌های وارداتی، بسیاری از تولیدکنندگان ترجیح می‌دهند به مواد اولیه طبیعی روی بیاورند. به‌ویژه در برخی مناطق روستایی مانند زیارت، بافندگان به تولید پارچه‌هایی با نخ‌های پنبه‌ای و پشمی روی آورده‌اند که برخی از آن‌ها موفق به دریافت «مهر اصالت» نیز شده‌اند.

به گفته حاجی‌ابراهیمی، در برخی روستاها، بدون هیچ تبلیغ یا برنامه‌ریزی رسمی، فعالیت بافندگی در خانه‌ها رشد چشمگیری داشته و حتی در مواردی، بانوان با راه‌اندازی کارگاه‌های کوچک خانگی و کاشت پنبه، زنجیره‌ی تولید را به‌صورت کامل در اختیار گرفته‌اند.

او با بیان اینکه تولید به‌تنهایی کافی نیست، تأکید کرد: برای ماندگاری این هنر باید به بازاریابی و فروش توجه ویژه‌ای شود. هرچند بخشی از محصولات در نمایشگاه‌ها و بسترهای مجازی عرضه می‌شود، اما هنوز زیرساخت‌های لازم برای تشکیل شبکه‌ای پایدار از فروش و صادرات فراهم نشده و این موضوع حمایت‌های جدی‌تری می‌طلبد.

انتهای پیام/